ΕΛΕΝΗ ΚΑΜΜΑ “P like Politics, P like Parrots / Π όπως Πολιτική, Π όπως Παπαγάλοι”

Δελτίο Τύπου

  

Έκθεση

ΕΛΕΝΗ ΚΑΜΜΑ

“P like Politics, P like Parrots / Π όπως Πολιτική, Π όπως Παπαγάλοι”

Επιμέλεια Έκθεσης : Ντένης Ζαχαρόπουλος & Αλέξιος Παπαζαχαρίας

Διάρκεια : 12 Ιουνίου – 23 Σεπτεμβρίου 2012

Εγκαίνια : Τρίτη, 12 Ιουνίου 2012, 20:30

Το Μουσείο Άλεξ Μυλωνά–Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης παρουσιάζει την έκθεση της Ελένης Καμμά “P like Politics, P like Parrots / Π όπως Πολιτική, Π όπως Παπαγάλοι” την οποία επιμελήθηκαν ο Ντένης Ζαχαρόπουλος και ο Αλέξιος Παπαζαχαρίας. Η έκθεση είναι μια παραγωγή της Ελένης Καμμά σε συνεργασία με το Μουσείο Άλεξ Μυλωνά-ΜΜΣΤ, θα εγκαινιαστεί την Τρίτη 12 Ιουνίου, στις 20:30 και θα διαρκέσει έως και τις 23 Σεπτεμβρίου 2012. Έχει σχεδιαστεί ειδικά για τους χώρους του μουσείου με την συνεργασία του Βέλγου αρχιτέκτονα Breg Horemans και την συνοδεύει ειδική έκδοση 200 αντιτύπων σχεδιασμένη από την Salome Schmuki.  Το παλιό Ιρανικό Παραμύθι αφηγείται ο Άγγελος Παπαδημητρίου.

«Το απίθανο δεν έρχεται ποτέ μόνο. Με αυτή την ευτυχή καταληκτική φράση, πραγματικό χρυσό κλειδί για σονέτο, έφτασε στο τέλος το πρόγευμα.»

                                      Ζοζέ Σαραμάγκου, Περί Φωτίσεως

Η ατομική παρουσίαση της Ελένης Καμμά P like Politics, P like Parrots /  Π όπως Πολιτική, Π όπως Παπαγάλοι, είναι το πρώτο μέρος μίας τριλογίας που ερευνά την ιδέα του κοινού τόπου που δημιουργείται κατά τη συνάντηση της μουσικής και των αρχιτεκτονικών πρακτικών. Η δημιουργία θεάματος μέσα από την σύμπτυξη και την ανάπτυξη χειρονομιών σε εμβληματικούς τόπους και χώρους από παρασκήνια θεάτρων, αίθουσες μουσείων μέχρι χώρους εργασίας ή δημόσιους χώρους όπως η piazalle Michelangelo της Φλωρεντίας αποτελεί τη συνθήκη και το μέσο που επιτρέπει στην Ελένη Καμμά να ενεργοποιήσει μια σειρά υποθέσεων, παράδοξων πειραμάτων ταυτίσεων και ταυτολογιών τα οποία εξελίσσονται στα τελευταία της βίντεο και αντικείμενα. Κάθε αποτέλεσμα ενός πειράματος αποτελεί επαλήθευση μιας υπόθεσης που στο έργο της Ελένης Καμμά επιτρέπει τη δημιουργία συσχετισμών και αναδεικνύει κάθε φορά κεκαλυμμένα κοινά σημεία μεταξύ διαφορετικών μοντέλων και συστημάτων.